Προς: Πρόεδρο Μόνιμης Επιτροπής
Παραγωγής και Εμπορίου Βουλής
Κτήριο Βουλής


Αξιότιμη κυρία Πρόεδρε

Ευχαριστώ για την πρόσκληση

Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (Π.Ε.Δ.Δ.Υ) υποβάλλουμε στην Επιτροπή υπόμνημα με τις θέσεις μας για το συζητούμενο νομοσχέδιο « βοσκήσιμες γαίες της Ελλάδας και άλλες διατάξεις» .
Επιγραμματικά και για την οικονομία του χρόνου, θα ήθελα να τονίσω την ομόφωνη αντίθεση του Διοικητικού μας Συμβουλίου επί της αρχής του συζητούμενου Νομοσχεδίου και να εκφράσω τον προβληματισμό μου για τον τρόπο που επιχειρείται να λυθεί από το ΥΠΑΑΤ ένα ζήτημα που (νομίζω θα συμφωνήσετε) είναι σύνθετο, μιας και αφορά στη χρήση δασών για βόσκηση και όχι το χαρακτήρα τους ως εκτάσεων που διαχειρίζονται ως φυσικά και πολυλειτουργικά οικοσυστήματα, στα πλαίσια της δασικής νομοθεσίας. Το Σχέδιο Νόμου αφορά διαφορετικούς τομείς της δημόσιας διοίκησης (δασικές Υπηρεσίες - Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας από τη μια πλευρά και Γεωργικές Υπηρεσίες - Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων από την άλλη). Το θέμα των βοσκοτόπων (όπως γνωρίζετε) έχει ιστορικά μεγάλη διαδρομή και φόρτιση (δεδομένου ότι ανάλογες ρυθμίσεις κατά το παρελθόν κρίθηκαν ως αντισυνταγματικές από το ΣτΕ). Εκτιμούμε ότι θα έπρεπε το επισπεύδον Υπουργείο να λάβει υπόψη του αυτές τις ιδιαιτερότητες και το δημόσιο χαρακτήρα των δασών και δασικών εκτάσεων, για τα οποία το ίδιο το κράτος οργάνωσε ξεχωριστές διοικητικές δομές για τη διαχείρισή και προστασία τους και η όποια χρήση τους για βόσκηση προβλέπεται ήδη στο Δασικό Κώδικα, με σειρά άρθρων, μετά από παραχώρηση του δικαιώματος βοσκής και των προσόδων που προκύπτουν από τη βοσκή σε αυτά, από το Κράτος στους ΟΤΑ.
Επί των άρθρων θα θέλαμε να επικεντρωθούμε στα εξής:
Άρθρο 1
Έχουμε την άποψη πώς η επιμονή του ΥΠΑΑΤ στη χρήση βλαστητικών και μορφολογικών χαρακτηριστικών για τον ορισμό των βοσκήσιμων εκτάσεων θα προκαλέσει σύγχυση. Ο προτεινόμενος ορισμός (επανάληψη της διάταξης του 4264/2014 όπως τροποποιήθηκε από το Ν.4315/2014) συγχέεται με τον ορισμό του δάσους και της δασικής έκτασης που συμπεριλήφθηκε στην ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 24 του Συντάγματος και στη συνέχεια στο άρθρο 3 παρ. 1,2,3 και 5 του νόμου 998/79 που εκδόθηκε κάτ επιταγή του άρθρου αυτού. Υπό αυτή τη θεώρηση θεωρούμε ότι αμφισβητείται άμεσα ο χαρακτήρας και ο προορισμός αυτών των εκτάσεων (θεωρούμενων ως δασικών οικοσυστημάτων) που έχουν ιδιαίτερη Συνταγματική προστασία, εξαιτίας της δυνατότητας (σύμφωνα με το νομοσχέδιο) να υπερκεράσει, η χρήση του δικαιώματος βοσκής στα δάση, τον κύριο προορισμό τους.
Εμείς θέλουμε να τονίσουμε στην επιτροπή πώς οι περιγραφόμενες στο Σ/Ν ως «βοσκήσιμες εκτάσεις» αποτελούν κατά το Συνταγματικό ορισμό δασικά οικοσυστήματα. Πρόκειται για εκτάσεις της παρ. 1 και 2 αρθ. 3 ν. 998/79. Τονίζουμε επίσης πως σύμφωνα με αποφάσεις του ΣτΕ η ύπαρξη του δάσους ή της δασικής εκτάσεως και ο χαρακτηρισμός εκτάσεως ως δάσους ή δασικής δεν εξαρτώνται από την πυκνότητα της βλάστησης αλλά από την οργανική ενότητα της βλάστησης, είτε είναι πυκνή ή αραιή, χαμηλή - θαμνώδης ή υψηλή - δενδρώδης, σύμφωνα και με τα κριτήρια που δίνει η ερμηνευτική διάταξη του άρθρου 24 Συντ. και ο νόμος (βλ. συνημμένες αποφ. ΣτΕ 2937/2014, 264/2014, βλ. σχετ. και ΣτΕ 355/2007, που έκανε δεκτή την ύπαρξη δασικής εκτάσεως χαμηλής θαμνώδους βλάστησης με διάσπαρτες αγριελιές, η οποία μάλιστα είχε δασωθεί με τεχνητό τρόπο όχι φυσικά!).
Θεωρούμε επίσης σκόπιμο να επαναλάβουμε την ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 24 του Συντάγματος που αναφέρει: «Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών µε ξυλώδη κορµό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, µαζί µε την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν µέσω της αµοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). ∆ασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαµνώδης, είναι αραιά.»
Με τη χρησιμοποίηση χλωριδικών και μορφολογικών χαρακτηριστικών της βλάστησης, στον ορισμό των βοσκήσιμων εκτάσεων (βοσκοτόπων) έχουμε την άποψη ότι θα ανοίξει ένας νέος κύκλων προσφυγών για αντισυνταγματικότητα της διάταξης και η γνωστή διατομεακή εσωστρέφεια με ότι αυτό θα σημάνει για την διαχείριση των εκτάσεων αυτών και την ομαλή συνέχιση της διαδικασίας των κοινοτικών ενισχύσεων. Σας υπενθυμίζουμε και σας επισυνάπτουμε τις αποφάσεις του Συμβουλίου Της Επικρατείας 664/1990 και 370/1997 που αφορούν την αντισυνταγματικότητα του νόμου 1734/1987 καθώς και την απόφαση 718/2003 της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ, σε σχετική αίτηση αναστολής που ειχε καταθεσει η ΠΕΔΔΥ. Όλες οι αποφάσεις αυτές αφορούν το ίδιο θεμα που συζητάμε και σήμερα.
Σήμερα επανέρχονται αντεγραμμένες οι ίδιες ακριβώς διατυπώσεις και η μόνη διαφορά, από την τότε προσπάθεια, βρίσκεται στο ότι καποιοι αφού διάβασαν τις αποφάσεις του ΣτΕ και τους λόγους αντισυνταγματικότητας που ειχαν διατυπωθεί στις αποφάσεις, επανέρχονται και προσπαθούν να εδραιώσουν την νομοθετική προτωβουλία τους πάνω στη λογική της εξυπηρέτησης του Δημοσίου Συμφέροντος και της σύνταξης των «διαχειριστικών σχεδίων βόσκησης», για να αφποφύγουν το σκόπελο του Συμβουλίου της Επικρατείας. Για την ένωση μας τα πραγματα είναι ξεκάθαρα. Επιχειρείται μια βίαιη αποκοπή αρμοδιοτήτων, υποβαθμίζεται ο ρόλος της Δασικής Υπηρεσίας, δυστυχώς από ένα δασολόγο Υπουργό και επιχειρείται μια σταδιακή αλλαγή της χρήσης των δασών και δασικών εκτάσεων. Αυτό εμάς δεν μας βρίσκει σύμφωνους.
Η εναρμόνιση του εθνικού δικαίου με το κανονιστικό πλαίσιο της Κ.Α.Π, η οποία έχει τους δικούς της ορισμούς και τις δικές της προϋποθέσεις για να θεωρηθεί μία έκταση επιλέξιμη ως βοσκότοπος και συνεπακόλουθα να αναγνωριστεί το δικαίωμα καταβολής ενισχύσεων στους κτηνοτρόφους που χρησιμοποιούν για βόσκηση αυτές τις εκτάσεις, γίνεται κατά τρόπο που προκαλεί προβληματισμό και ερωτηματικά για τον μορφολογικό χαρακτήρα των εκτάσεων που βόσκονται, αφήνοντας περιθώρια για παρερμηνείες.

Προτεινόμενος ορισμός
Για τις ανάγκες του παρόντος νόμου «βοσκήσιμες γαίες» καλούνται οι εκτάσεις που δύνανται, κατά την κείμενη αγροτική, δασική και περιβαλλοντική νομοθεσία να χρησιμοποιηθούν για βόσκηση ζώων. Οι κατά τα ανωτέρω εκτάσεις, με την επιφύλαξη των σχετικών με την περιβαλλοντική νομοθεσία διατάξεων του Ν. 3937/2011 ( 60 Α΄), «περί διατήρησης της βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις» όπως ισχύει, μπορεί να εκτείνονται και σε υδάτινα παραλίμνια ή παραποτάμια οικοσυστήματα, όπου αναπτύσσεται υδροχαρής βλάστηση
Αρθρο2.
Εθνική Γεωγραφική Πληροφοριακή Βάση Δεδομένων
3. Αρμόδιες για τη δημιουργία, οργάνωση, τήρηση και ενημέρωση της ΕΓΠΒΔ «Βοσκήσιμες Γαίες της Ελλάδας» ορίζονται οι Διευθύνσεις Διατροφής Ζώων, Ζωοτροφών και Βοσκοτόπων και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, οι οποίες για το σκοπό αυτό επεξεργάζονται και διαχειρίζονται τα δεδομένα σε συνεργασία με τις Διευθύνσεις Διαχείρισης Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος και Δασικών Έργων και Υποδομών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Η δημιουργία της ΕΓΠΒΔ αποτελεί σίγουρα ένα πολύ θετικό γεγονός γιατί οργανωμένα πλέον, με σύγχρονους τρόπους και εφαρμογές θα είναι συγκεντρωμένα όλα τα στοιχεία που αφορούν στην διαχείριση των βοσκοτόπων.
Όμως υπάρχουν κάποια σημεία που πρέπει να διορθωθούν.
Εμείς θεωρούμε πως το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας – Δηλαδή η Δασική Υπηρεσία πρέπει να έχει τον κύριο λόγο στην οργάνωση και διαχείριση της βάσης δεδομένων, μιας και οι εκτάσεις που θα περιληφθούν σε αυτή είναι κυρίως δασικού χαρακτήρα και πρόκειται για οικοσυστήματα που είτε είναι υπό καθεστώς δασικής διαχείρισης, είναι ενταγμένα σε δασικά προγράμματα ή έχουν τεθεί (για διαφόρους λόγους) υπό καθεστώς αυξημένης προστασίας.
Ζητάμε να προβλεφθεί ρητά στο σχέδιο νόμου η συναρμοδιότητα των δυο τομέων στην οργάνωση, διατήρηση και διαχείριση της βάσης δεδομένων»
Η ευθύνη ενημέρωσης και τήρησης της βάσης μπορεί να γίνεται από κάθε φορέα χωριστά, για τα δεδομένα αρμοδιότητάς του. Με αυτό τον τρόπο θα υπάρχει απρόσκοπτη και χωρίς καθυστέρηση ενημέρωση της βάσης δεδομένων.
Σε διαφορετική περίπτωση το Υ.Π.ΕΝ (Γενική Διεύθυνση Δασών) οφείλει να οργανώσει με ευθύνη του, τη δική του βάση με τα στοιχεία που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του και ας αναζητηθούν στη συνέχεια οι τρόποι επικοινωνίας με τη βάση του ΥΠΠΑΤ και η συμβατότητα των υποβάθρων του ενός με το άλλο Υπουργείο. .
Επίσης είναι σκόπιμο και νομίζω πως το αντιλαμβανόμαστε όλοι πως είναι απαραίτητο για την καταγραφή των βοσκήσιμων γαιών καθώς και τη συνταξη των διαχειριστικών σχεδίων να χρησιμοποιούνται τα ενιαία χαρτογραφικά υπόβαθρα κλίμακας 1:5000 της ΕΚΧΑ Α.Ε. και στο Εθνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς ΕΓΣΑ ’87»

Αιτιολογία: Προκειμένου τα δεδομένα βοσκήσιμων γαιών και διαχειριστικών σχεδίων να είναι συμβατά με τα πλέον υψηλής ακρίβειας υπόβαθρα της ΕΚΧΑ Α.Ε. που υπάρχουν διαθέσιμα για τη Χώρα και επί των οποίων ήδη αποτυπώνονται και εκπονούνται η κτηματογράφηση, οι δασικοί χάρτες και οι προστατευόμενες περιοχές της Χώρας.
Για το λόγο αυτό η αρμόδια Γενική Δ/νση Δασών του Υπ. Περ/ντος και Ενέργειας προσπάθησε σε όλα τα στάδια σύνταξης του νομοσχεδίου να καταφανεί η αναγκαιότητα της κοινής διαχείρισης της βάσης δεδομένων, αφού τα δεδομένα θα προέρχονται κυρίως από τις δασικές υπηρεσίες για τις εκτάσεις που εφαρμόζεται η δασική νομοθεσία και η βάση θα ενημερώνεται για τις αλλαγές σύμφωνα με τις αποφάσεις αυτών.
Συνεπώς το άρθρο 2 του Ν/Σ θελει συμπλήρωση και διόρθωση στην κατευθυνση που προαναφεραμε
Άρθρο 3
Διαχειριστικά σχέδια βόσκησης
2. «Η βοσκή εντός των βοσκήσιμων γαιών ασκείται με τη βάση διαχειριστικού σχεδίου βόσκησης της περιοχής. Με τα διαχειριστικά σχέδια ρυθμίζονται οι όροι χρήσης των εν λόγω εκτάσεων για βόσκηση, σύμφωνα με τις υφιστάμενες και τις προκύπτουσες, συμβατές με τη δασική νομοθεσία και τη βοσκή παράλληλες χρήσεις και τη βοσκοϊκανότητα της κάθε περιοχής και διασφαλίζεται η αειφόρος διαχείριση και απρόσκοπτη αξιοποίηση των βοσκήσιμων γαιών για τις ανάγκες βόσκησης των ποιμνίων. Συμβατές χρήσεις με τη δασική νομοθεσία είναι αυτές που προβλέπονται στο ΣΤ΄ κεφάλαιο του ν. 998/79 όπως ισχύει ενώ με τη βοσκή είναι οι χρήσεις εκείνες οι οποίες δεν παρεμποδίζουν την προσβασιμότητα των ποιμνίων και δεν υποβαθμίζουν τη συνολική βοσκοϊκανότητα της βοσκήσιμης γαίας ως ενιαίας οντότητας, όπως αυτή έχει υπολογισθεί στα διαχειριστικά σχέδια βόσκησης.»
Η βασικότερη ένσταση μας εστιάζεται στο γεγονός ότι παρότι η βοσκή στις δασικές εκτάσεις προβλέπεται και σήμερα σαν μια χρήση όπως πολλές άλλες, εν τούτοις στο σχέδιο νόμου η βόσκηση εξομοιώνεται με την κυρίαρχη χρήση των δασών παραβλέποντας τη δυνατότητα άλλης διαχείρισης των δασικών οικοσυστημάτων.
Ο όρος που τίθεται δηλ ότι καμία χρήση δεν θα γίνεται αν υποβαθμίζεται η βοσκοικανότητα που έχει υπολογισθεί από τα διαχειριστικά σχέδια, βάζει ευθέως περιορισμούς στην ανάληψη από τις δασικές υπηρεσίες πρωτοβουλιών για εκτέλεση δασοπονικών έργων. Στα πλαίσια της δασοπονίας πολλαπλών σκοπών εμείς δεν έχουμε καμία αντίρρηση η βοσκή να συνυπάρχει με τις λοιπές ασκούμενες εντός των δασικών οικοσυστημάτων δραστηριότητες (μελισσοκομία, θηραματοπονία, παραγωγή ξύλου, αρωματικών φυτών, αναψυχή, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τουρισμός κ.λ.π.). Μέχρι τώρα η δασική υπηρεσία όχι μόνο δεν έβαζε εμπόδια στη βόσκηση αλλά την επιζητούσε. Μάλιστα η δασική νομοθεσία για λόγους δημοσίου συμφέροντος επιτρέπει και την αλλαγή χρήσης των δασικού χαρακτήρα εκτάσεων κατά τις διατάξεις του έκτου κεφαλαίου ν. 998/79.
Επομένως θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί το άρθρο αυτό για το περιεχόμενο των διαχειριστικών σχεδίων βόσκησης και να απαλειφθούν οι διατυπώσεις και η παραπομπή στις επιτρεπτές χρήσεις του κεφαλαίου ΣΤ’ του Ν.998/79 (οι οποίες δεν κατανοούμε γιατί συμπεριλήφθηκαν στη συγκεκριμένη συγκριτική διατύπωση) καθώς και η υποχρέωση διατήρησης της βοσκοικανότητας, ως όρου, για την εκπλήρωση λοιπών δασοπολιτικών σκοπών (δεδομένου ότι εκτάσεις για τις οποίες συζητάμε αποτελούν δασικού χαρακτήρα εκτάσεις για τις οποίες δεν μπορούν να παραβλέπονται οι δασοπολιτικοί σκοποί στη διαχείρισή τους).
4.Η διάρκεια ισχύος των διαχειριστικών σχεδίων βόσκησης ορίζεται σε επτά έτη μετά την έγκρισή τους. Μετά την παρέλευση της επταετίας τα διαχειριστικά σχέδια βόσκησης αναθεωρούνται και εγκρίνονται εκ νέου. Στην περίπτωση εκδήλωσης φυσικής καταστροφής ή άλλης αιτίας, τα σχέδια αναθεωρούνται , ως προς το μέρος που αυτά χρήζουν αναθεώρησης και εγκρίνονται εντός χρονικού διαστήματος ενός έτους από τη διαπίστωση αυτής από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Άρθρο 6
Το άρθρο 6 όπως εισάγεται δε μας βρίσκει σύμφωνους. Θα πρέπει το άρθρο αυτό να διαχωριστεί (σπάσει) σε δυό ξεχωριστά άρθρα ένα (το 6Α) που θα αφορά στην τροποποίηση του άρθρου 103 του Ν.Δ 86/1969 για την παραχώρηση των δικαιωμάτων βοσκής από το Δημόσιο στους ΟΤΑ και ενα (το 6 β) που θα αναφερεται στη διαδικασία, τον τρόπο κατανομής των δικαιωμάτων βοσκής στους κτηνοτρόφους και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά.
Η πρόταση μας γίνεται διότι έχουμε την άποψη ότι το άρθρο 103 του Δασικού Κώδικα δεν πρέπει να καταργηθεί όπως ρητά γινεται στο σχέδιο νόμου. Η βόσκηση των δασών προβλέπεται από τη δασική νομοθεσία αποτελεί μια από τις πολλές χρήσεις των δασικών οικοσυστημάτων αλλά από την άλλη πλευρά η προσπάθεια να υποτιμήσουμε Τομείς, Πανεπιστήμια και Υπηρεσίες κόβοντας κομμάτια αρμοδιοτήτων προκειμένου να εξυπηρετηθεί ένα καθεστώς επιδοτήσεων για την άνσωη μας κρυβει ισχυρό συντεχνιασμό που δεν μπορούμε να αποδεχτούμε.
Άρθρο 8
Αποτύπωση βοσκήσιμων γαιών – Εξαιρέσεις
3. «Εφόσον βοσκήσιμες γαίες περιβάλλουν τμήματα δάσους ή δασικές εκτάσεις, επιτρέπεται και σε αυτά τα τμήματα δάσους ή τις δασικές εκτάσεις να γίνεται χρήση βόσκησης και επεμβάσεις που να την υπηρετούν σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας και του παρόντος νόμου».
Διαφωνούμε κάθετα με τη συγκεκριμένη διατύπωση διότι στο τέλος και με τις προβλεπόμενες υποστηρικτικές επεμβάσεις δε θα μείνει σπιθαμή δάσους. Με τη διάταξη αυτή δασικά οικοσυστήματα που δεν έχουν ενταχθεί στα διαχειριστικά σχέδια βόσκησης (και προφανώς υπάρχει διαχειριστικός λόγος για τη μη υπαγωγή τους) , δεσμεύονται για τους σκοπούς της κτηνοτροφίας και μάλιστα επιτρέπονται επεμβάσεις σε αυτά. Το τι επιτρέπεται στα δάση και τις δασικές εκτάσεις ορίζεται μόνο από τη δασική νομοθεσία.
Η διατύπωση αυτή θα δημιουργήσει πολλές προβλήματα και ζητάμε την απάλειψή της.
4. Στην απόφαση έγκρισης των διαχειριστικών σχεδίων βόσκησης και αποτύπωσης των βοσκήσιμων γαιών, αναφέρεται αν με τον καθορισμό, την αποτύπωση και την ορθολογική αξιοποίηση των συγκεκριμένων εκτάσεων εξυπηρετείται σκοπός δημοσίου συμφέροντος, μέσω της ενίσχυσης και προστασίας της κτηνοτροφίας ως σημαντικού κλάδου της εθνικής οικονομίας και αν παρίσταται ανάγκη χρησιμοποίησης των συγκεκριμένων εκτάσεων, μεταξύ των οποίων και τμημάτων δάσους ή δασικής έκτασης ή υδάτινων παραλίμνιων ή παραποτάμιων οικοσυστημάτων, για την εξυπηρέτηση του σκοπού αυτού.
Η επιμονή στη διατήρηση αυτής της διάταξης μας παραπέμπει στο παρελθόν και στην υπάρχουσα νομολογία. Σας υπενθυμίζουμε το περιεχόμενο της απόφασης του Συμβουλίου Της Επικρατείας 664/1990 το οποίο κάνει αναφορά στην ανάγκη ύπαρξης λόγων δημοσίου συμφέροντος.
Για εμάς στην ΠΕΔΔΥ δημιουργείται η εντύπωση ότι υπάρχει διάθεση να διευκολυνθεί η αλλαγή χρήσης για τις εκτάσεις που προστατεύονται από το Σύνταγμα. Γιατί θα πρέπει ο δασάρχης να βεβαιώνει το σκοπό δημοσίου συμφέροντος στα διαχειριστικά σχέδια βόσκησης? Ας μας απαντήσει ο αρμόδιος Υπουργός .
Άρθρο 11
Εξουσιοδοτικές διατάξεις
α) Ειδικά θέματα, τεχνικές λεπτομέρειες, διαδικαστικά θέματα και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου 2.
Προτείνεται συνυπογραφή του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας (εκδοση ΚΥΑ)
γ) Θέματα που αφορούν την σύμβαση μίσθωσης, οι όροι, οι κυρώσεις και τα αρμόδια όργανα επιβολής τους που αφορούν το δικαίωμα χρήσης της βοσκής καθώς και κάθε σχετικό θέμα για την εφαρμογή των άρθρων 6 και 7.
Προτείνεται συνυπογραφή του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας(εκδοση ΚΥΑ)
δ) Η σύνθεση, οι αρμοδιότητες, η θητεία των μελών και κάθε θέμα σχετικό με το έργο και τον τρόπο λειτουργίας των επιτροπών του άρθρου 6. Ο αριθμός των επιτροπών ανά περιφέρεια, η σύνθεση, οι αρμοδιότητες, η θητεία των μελών και κάθε θέμα σχετικό με το έργο και τον τρόπο λειτουργίας των επιτροπών του άρθρου 9.
Προτείνεται συνυπογραφή του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας (εκδοση ΚΥΑ)
ε) Η σύνθεση, οι αρμοδιότητες, η θητεία και κάθε θέμα σχετικό με τον τρόπο λειτουργίας της γνωμοδοτικής επιτροπής του άρθρου 2.
Προτείνεται συνυπογραφή του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας (εκδοση ΚΥΑ)
Αρθρο 15
Πρέπει να γινεια ποδεκτό το αίτημα των περιβαλλοντικών οργανώσεων να υπάρχει πρόβλεψει για τη δημιουργία ταιστρών σγια πτωματοφάγα πουλιά. Μην ξεχνάτε ότι η χώρα μας εχει κληθεί να δώσει εξηγήσεις προδικαστικά για τα δηλητηριασμένα δολώματα και η δημιουργία χώρων σίτισης ή η διευκόλυνση τρης διατροφής ειδών της αγριας πανίδας ε΄λιναι επιβεβλημένη. Συνεπώς θα πρτέπει στο άρθρο αυτό να προστεθεί σχετική πρόβλεψη ή καποια διαδικασία που θα το επιτρέπει. Επισημάνσεις
Επισήμανση
1. Δεν υπάρχει καμιά αναφορά σε θέματα κυρώσεων από την μη τήρηση των προβλεπόμενων από τα διαχειριστικά σχέδια



Ο πρόεδρος της Π.Ε.Δ.Δ.Υ


Νικόλαος Μπόκαρης